• การสร้างพระกริ่งปวเรศครั้งที่ 6 สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2434 ซึ่งเป็นปีที่สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ พระองค์ทรงได้รับมหาสมณุตมาภิเษก ในตำแหน่งพระสังฆราชในลำดับองค์ที่ 8 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ซึ่งท่านไม่ยอมรับตำแหน่งนี้จนถึง พ.ศ. 2434 เป็นเวลาถึง 23 ปี
  
• ออกแบบโดย ช่างสิบหมู่ พระบรมวงศานุวงศ์ ไวยาวัชกรวัดบวรนิเวศ สมัยนั้น
  
• มีหลายแบบทรงพิมพ์
  
  • บางแบบใช้แม่พิมพ์เก่า
    
  • บางองค์ก็เป็นแม่พิมพ์ใหม่
    
  • โลหะก็ไม่เหมือนกัน
    
  • มีทั้งแบบที่อยู่ในขันน้ำมนต์
    
  • ยอดไม้เท้าของสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์
    
• จำนวนการสร้างไม่ได้ระบุไว้
  
• การสร้าง พระกริ่งปวเรศ รุ่น 1 พ.ศ. 2434 หลวงชำนาญเลขา (หุ่น) เป็นผู้ขออนุญาตสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ และได้สร้างฉลองสมณศักดิ์กรมพระยาปวเรศ เป็นที่ สมเด็จพระสังฆราช พ.ศ.2434 ไว้อีก 1 องค์ และทางวัดสุทัศน์ ก็ได้สร้างกริ่งมีบัวหลังไว้ด้วย เรียกว่า พระกริ่งปวเรศรุ่น กรมพระโกษาจารย์ ของสมเด็จพระสังฆราชแพ พ.ศ.2443 ซึ่งจะเจาะรูไว้ด้านหลัง 1 หรือ 2 รู มีทั้งปะก้น ด้วยทองเหลือง หรือทองแดง และก้นตันเรียกว่ากริ่งคู่แฝด

พระกริ่งปวเรศเนื้อสเตอร์ริงซิลเวอร์ ปี ๒๔๓๔
           พระกริ่งปวเรศองค์นี้เป็นพิมพ์ที่ไม่ได้พบจากที่ใดเป็นพระกริ่งเนื้อสเตอร์ริงซิลเวอร์ เป็นสัมฤทธิ์ศักดิ์หรือสัมฤทธิ์ขาว หรือสัตตโลหะ พระกริ่งปวเรศชุดเงินมีผู้หนึ่งกล่าวว่าสร้างมาจากเงินนอก ซึ่งเมื่อถูกอากาศแล้วไม่ดำตามเงินของไทย พระกริ่งปวเรศองค์ที่ลงภาพนี้มีขนาดเล็กกว่าพิมพ์สมบูรณ์พูนสุขเล็กน้อย
           ขนาดของพระกริ่งปวเรศเนื้อสเตอร์ริงซิลเวอร์ ๒๔๓๔ วัดจากฐานล่างใต้บัวถึงพระเกศยาว ๔.๐ ซ.ม. วัดจากพระชานุด้านซ้ายถึงพระชานุด้านขวากว้าง ๑.๗ ซ.ม. วัดจากบัวล่างด้านซ้ายถึงด้านขวากว้าง ๒.๕ ซ.ม. ด้านหลังมีบัวคู่ และข้างบัวด้านซ้ายมือเราตอกโค๊ตเม็ดงาแบบเม็ดงามีใส้แบบพระกริ่งปี ๒๔๓๔ และปี ๒๔๑๑ โดยทั่วไป แต่ก็มีตอกแบบเม็ดงาไม่มีใส้ก็มี พระศกตอกสวยงามไม่พบตะเข็บข้าง เป็นการหล่อที่สมบูรณ์มากพิมพ์หนึ่ง ใต้ฐานติดแผ่นเงินเหมือนพระกริ่งปวเรศทั่วไป พระพักตร์สวยงามบงบอกถึงผู้สร้างที่ออกแบบได้ลงตัวจริงๆ พระพุทธคุณครอบจักรวาลหาอยากยิ่งกว่าพิมพ์อื่นใดในแผ่นดินสยาม เมืองแห่งพระพุทธศาสนาของโลกแห่งความศรัทธาของชาวไทยทุกคน...
           พชร กรุงเก่า