พระกริ่งปวเรศ “องค์ปวเรศ กรุงสยาม” ปี ๒๓๙๗
           พระกริ่งปวเรศองค์นี้ เป็นพระกริ่งเนื้อสัมฤทธิ์ศักดิ์ เป็นพระกริ่งที่ออกสีขาว ผสมโลหะวรรณะสีออกขาวแบบสีเงินโบราณ แต่ที่เยี่ยมกว่ากริ่งที่พบ และลงไว้ก่อนนี้ คือ ผสมโลหะที่แม่เหล็กดูดติดทั้งองค์ และที่ดูดแรงมากที่ก้นใต้ฐานพระกริ่ง เป็นพระกริ่งที่หล่อตัน และเจาะที่สะโพกขวามือเรา เพื่อใส่เม็ดกริ่ง ใต้ฐานตันและมีอักขระยันต์ มีอักษร อยู่ ๓ ตัว จารยันต์ลึก สวยงาม
           นับว่าเป็นต้นแบบพระกริ่งปวเรศต้นแบบ ที่หาชมได้ยากหนึ่งเดียวในสยาม เป็นต้นแบบของพระกริ่งปวเรศ ปี พ.ศ. ๒๔๑๑ และพระกริ่งปวเรศ ปี พ.ศ.๒๔๓๔ ที่ลือลั่นในสมัยแห่งพระกริ่งที่สร้างโด่งดัง และปรากฏองค์พระกริ่งปวเรศที่อยู่ในบาตรน้ำมนต์ ตรงกลางบนฐานบัวอย่างมั่นคง และ มีเหรียญบาตรน้ำมนต์อีก ๓ เหรียญ ที่อยู่ข้างๆของขันบาตรน้ำมนต์นั้น นับว่าพระกริ่ง “องค์ปวรเรศ กรุงสยาม ” ปีพ.ศ. ๒๓๙๗ เป็นพระกริ่งกรุงสยาม ที่ทั้งสวยและสร้างด้วยสัมฤทธิ์ ที่มีส่วนผสมเงินโบราณ และโลหะมงคลต่างๆ รวมทั้งโลหะเหล็ก และขาดไม่ได้คือมีเหล็กไหลเงินยวง ซึ่งทำให้แม่เหล็กดูดได้แรงมากกว่าส่วนอื่นๆของพระกริ่ง ที่อยู่ใต้ก้นกริ่ง จึงเรียกพระกริ่งเนื้อสัมฤทธิ์ศักดิ์แบบโบราณ ตั้งชื่อเอาไว้ตั้งแต่ยุค กรุงเก่า อยุธยา จากตำราของสมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้ว
           มีลักษณะพิเศษกว่าพระกริ่งปวเรศทั้งปวง คือ มีการตอกพระศก จะเห็นรอยตอกซ้อนกันเป็นบางแห่ง แต่ก็ดูสวยงาม ยังตอกประดับจีวร จุดต่อจุดด้วยตุ๊ดตู่ดอกพิกุล ซึ่งเป็นลายโบราณที่หายากและสวยงามเต็มจีวร และตอกลงไปใต้ช่องแขนอย่างสวยงามเกินคำบรรยาย และยังตอกสังฆาฎิ พาดจากไหล่ซ้ายลงมาจรดคนโทน้ำมนต์ ช่างหลวงได้บรรจงตอกเม็ดตุ๊ดตู่กลมทุกเม็ด ลงทุกจุดของสังฆาฏิ ผ่านบ่าลงมาถึงส่วนด้านหลัง แบบพระกริ่งจีนสมัยโบราณ เช่นพระกริ่งใหญ่ พระกริ่งบาเก็ง และ พระกริ่งหนองแส และจีนโบราญอีกหลายองค์ ฯ
           พระกริ่ง “องค์ปวเรศ กรุงสยาม” องค์นี้เป็นพระกริ่งองค์งาม ที่มีค่าทางประวัติศาสตร์ของสยาม ในยุคพระสมเด็จโต ปลายยุคพระสังฆราชองค์ที่ ๗ สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมปรมานุชิตชิโนรส แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ แห่งยุคการสร้างพระหลายแบบหลายพิมพ์ เพื่อสืบทอดพระศาสนา ความสวยงามเป็นหนึ่งไม่รองใคร โดยช่างหลวงในยุคสยามรุ่งเรือง ทั้งด้านศาสนา วัฒนธรรม และความสุขยิ่งของประชาชนในยุคนั้น ซึ่งยังเริ่มต้นยุคของ สมณเจ้ากรมพระยาปวเรศ ที่มีชื่อโด่งดังในการสร้างพระกริ่งปวเรศ ในยุคต่อมา
           พระกริ่ง องค์งามสยามศักดิ์ มีโค๊ด ตอกที่สะโพกหลัง ซ้ายมือเรา แบบพระกริ่งปวเรศสัมฤทธิ์ ปีพ.ศ.๒๓๙๗ ทุกอย่าง คือ มีเม็ดงาไม่มีไส้ ตอกลึก (เหมือนพระกริ่งของคุณจำรูญ) และมีโค๊ดพิเศษอยู่ภายในอีกด้วย มีการจารยันต์ด้วยเหล็กจารลึก ด้วยพระคาถาย่อ "มะ อะ อุ" ส่วนน้ำหนัก มีมากกว่าพระกริ่งทั่วไป
ขนาดของพระกริ่ง
           ความสูง วัดจากปลายกลีบบัวล่างที่ฐานพระกริ่ง ถึงพระเกศ สูง ๔ ซ.ม.
           ความกว้าง วัดจากกลีบบัวล่างทางด้านขวาองค์พระ ถึงกลีบบัวซ้ายองค์พระกว้าง ๒.๒ ซ.ม.
           ความกว้างของพระชานุด้านขวา ถึงพระชานุด้านซ้ายองค์พระ กว้าง ๑.๘ ซ.ม. มีน้ำหนัก ๓๑.๓ กรัม
           ผมขอพระนามเป็นมงคลพระกริ่งองค์งามองค์นี้ในสยามให้ประจำ เว็บไซต์นี้้ว่า " พระกริ่งองค์ ปวเรศกรุงสยาม" เป็นองค์ที่มีความสำคัญสูงยิ่งในกรุงสยามองค์หนึ่ง ที่ควรจะศึกษา......
           พชร กรุงเก่า

พระกริ่งปวเรศ “องค์ทองอุดมโชค วาสนา บารมี” ๒๔๑๑
           เป็นพระกริ่งปวเรศอีกองศ์ ที่จัดให้ได้ชมความสวยงาม ทั้งศิลปะของช่างบรมครูในวังหลวง ซึ่งบรรจงสร้างสรรค์แต่งเติมเพิ่มความสวย ด้วยเม็ดหมุดทองคำ จัดว่าเป็นพระกริ่งอันดับยอดเยี่ยม แห่งยุคแผ่นดินสยามที่สร้างไว้ และทางเรานำเสนอด้วยความภูมิใจ มีคุณค่าทางศิลปะของช่างสิบหมู่ ที่จารึกฝีมือการสร้างแบบช่างปรมาจารย์ ของศิลปะชั้นสูงยิ่งเกินจะบรรยายได้ทั้งหมด สวยยิ่งเกินพระกริ่งปวเรศทุกๆองค์ ด้วยเม็ดหมุดทองคำ อุดมทองอร่ามทั้งองค์สวยยิ่ง สร้างในวาระพิเศษ
           พระกริ่งปวเรศในวาระพิเศษนี้ ประดับด้วยหมุดทองคำ ตั้งแต่หน้าผาก สังฆาฎิ และฐานบัวทั้งด้านหน้าและคู่หลัง หนึ่งคู่ รวมหมุดทองทั้งหมด ๓๓ หมุดทองคำ และยังมีที่ใต้ฐาน ที่ปะด้วยแผ่นทองคำ พร้อมอักขระปั้มอย่างสวยงาม เป็นพระกริ่งอันดับเยี่ยมในแผ่นดินสยาม ที่สร้างไว้จำนวนน้อยกว่าพระกริ่งปวเรศ ชนิดธรรมดาแน่นอน ตามที่เคยบันทึกไว้ เพื่อนำเสนอแก่เพื่อนสมาชิกของ ปวเรศกรุงสยาม ชาวพุทธที่นับถือ พระพุทธเจ้าองค์พระไภษัยคุรุไวฑูรยประภาคถาคตเจ้า เป็นพระอรหันตสัมมาพระพุทธเจ้า คือ ตรัสรู้ชอบโดยพระองค์เอง ผู้เป็นบรมครูของบรรดาแพทย์ ผู้รักษาโรค ผู้มีพระรัศมีงดงามดุจแก้วมณีไพฑูรย์ อันรุ่งเรืองสว่างไหว จัดเป็นพระกริ่งท ี่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยทุกสิ่ง มีความงดงามโดดเด่น ในพระราชพิธีบรมราชาภิเษก ขึ้นครองราชย์สมบัติ สร้างที่ระลึกถวาย พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ในรัชกาลที่ ๕ ยุค และทันสมเด็จพุฒาจารย์(โต) และสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ พระสังฆราชองค์ที่ ๘ แห่งสยาม
           ผมขอตั้งพระนามพระกริ่งทีสวยยิ่งนี้ว่า พระกริ่ง“ องค์ทองอุดมโชควาสนาบารมี ” ในเว็บไซตปวเรศกรุงสยาม แหล่งรวมพระจากบ้านผู้มั่งคั่ง
ขนาดของพระกริ่ง
           ความสูงวัดจากปลายกลีบบัวล่างที่ฐานพระกริ่งถึงพระเกศสูง ๓.๗ ซ.ม.
           ความกว้างวัดจากกลีบบัวล่างทางด้านขวาองค์พระถึงกลีบบัวซ้ายองค์พระกว้าง ๒.๒ ซ.ม.
           ความกว้างของพระชานุด้านขวาถึงพระชานุด้านซ้ายองค์พระกว้าง ๑.๗ ซ.ม.
           ที่บัวทั้งคว่ำและหงาย พบรอยเหล็กส่ง ทำให้เกิดรอยกลมรอบบัว เกิดจากช่างวางหมุดทอง และใช้เหล็กส่งตอกหมุด เป็นศิลปะที่งดงาม บอกถึงฝีมือชั้นครู ที่บรรจงตอกหมุดทอง ทั้งหมด ๓๓ หมุดทอง ตัดกับผิวของกริ่งที่ดำสนิท สมกับชื่อที่ตั้งพระนามมงคล พระกริ่ง“องค์ทองอุดมโชควาสนาบารมี”
           พชร กรุงเก่า